เปิดท้าย

ผมเป็นคนที่ชอบเล่นกับเด็กเล็ก เมื่อก่อนสมัยเรียนหนังสือในมหาวิทยาลัย พอได้เวลาช่วงปิดเทอมเมื่อไร ผมก็จะไปออกค่ายสอนหนังสือเด็กๆชาวเขาที่ภาคเหนือ
หลังจากจบมาก็ไม่ได้มีกิจกรรมข้องแวะกับเด็กๆอีกเลย จนมามีลูกเป็นของตัวเอง, เมื่อลูกเริ่มถึงวัยมีเพื่อน ความสนุกเก่าๆก็หวนกลับมาอีกครั้ง, ทุกวันนี้พอตกตอนเย็น ผมก็จะเปิดประตูและกางเสื่อบนท้ายรถรอเด็กๆในหมู่บ้านแวะเวียนมาเล่นร่วมกัน
(รูปนี้แม่เด็กแอบขึ้นไปถ่ายตอนไหนก็ไม่รู้)

ปัญหาที่พบก็คือ เด็กๆมีคละวัยเหลือเกิน เจ้าเตาะแตะก็อยากเล่นแบบหนึ่ง พวกปรู๊ดปร๊าดก็อยากเล่นอีกแบบหนึ่ง