We are what we repeatedly do

อันนี้เขาว่าเป็นคำพูดของ Aristotle
ซึ่งถ้าให้เหลือคำเดียว ก็คือคำว่า Habit
หรือของไทย ก็คือ นิสัย,กิจวัตร,ความเคยชิน

พออายุมากขึ้น ผมก็เริ่มเห็นพ้องกับคำพูดข้างต้น
จากการเฝ้ามองตัวเอง
จะเห็นว่ามีหลายอย่างเลย ที่เป็นปฏิกริยาอัติโนมัติ
ทั้งเรื่องเล็กๆน้อยๆ ไปจนถึงเรื่องใหญ่

ลองดูเรื่องเล็กๆแล้วกัน (เรื่องใหญ่ๆ ใครเขาจะเอาตัวเองมาเผาเล่า)
ยกตัวอย่างนิสัยการเคี้ยวอาหาร
หลังจากใช้เวลา 30 กว่าปี ในการเคี้ยวอย่างมูมมาม
ในที่สุดผมก็พบว่า ปากผมมันมักจะไม่ยอมเชื่อฟังคำสั่งผมแล้ว
ในขณะที่สมองสั่งว่า เคี้ยวเยอะๆไม่ต้องรีบกลืน
แต่พออาหารแตะถึงส่วนหลังของโคนลิ้น
กลไกการกลืนจะเกิดขึ้นทันที
เป็นสภาพที่น่าตกใจเหมือนกันนะ
ที่พบว่าเราสูญเสียการควบคุมบางอย่างไป

เรื่องเล็กๆอีกเรื่อง ก็คือ การอ่าน
ผมฝึกอ่านเร็วตั้งแต่ยังเด็ก
การอ่านจะใช้วิธีการกระโดดไปตามคำต่างๆ
มารู้ตัวอีกที ก็พบว่า
ผมอ่าน กลอน หรือ บทกวี ไม่ได้
เพราะลูกตามันไม่ยอมกวาดไปทีละตัว
ต้องใช้เวลาฝึกเปลี่ยนนิสัยอยู่นานทีเดียว
ถึงจะกลับมาอ่านบทกวีได้

ตัวอย่างของ Habit ที่เห็นได้ชัด
จะเกี่ยวข้องกับ motor learning
สมัย ที่ผมเข้าเรียนมหาวิทยาลัยใหม่ๆ
ตอนนั้นผมเล่น softball เป็น catcher หรือไม่ก็ short stop
สิ่งที่ผมทำมาตลอด ระหว่างการเล่นก็คือ
การเบี่ยงตัวหลบ วิถีการเคลื่อนที่ ของลูกที่ไม่ได้คาดคิด
เช่น เด้นพื้นผิดทิศทาง
ซึ่งถ้าวัดความเร็วของปฏิกริยาแล้ว ก็ขอโม้ว่า
น้องๆทืมชาติ

วันหนึ่ง ผมเดินไปเรียนกับเพื่อนสาวสวยซึ่งเป็นดาวคณะวิศวะในตอนนั้น
คุณเธอเดินหน้า ผมเดินตามหลัง
อยู่ดีๆ เธอก็เกิดลื่นพรื่ดหงายหลังขึ้นมา
ซึ่งถ้าในนิยายหวานแหว๋วทั่วไป พระเอกก็ต้องโอบรับนางเอกอย่างสวยงาม
แต่ในกรณีผม ร่างกายมันฝึกมาดี
ทำให้ผมเบี่ยงตัวหลบได้อย่างสวยงาม
รอดพ้นจากการรับได้อย่างหวุดหวิด
(เศร้าไหมหล่ะ กำลังจีบอยู่ด้วย)

การคิดทั้งหลาย ก็เป็น Habit เหมือนกัน
Edward De bono ยังเขียนขายได้ตั้งหลายเล่ม

แน่นอน นิสัยมันกินความไปถึง วิชาชีพที่เราทำด้วย
นิสัยการ coding ของเรา
"code แบบไม่คิดอะไร ทำงานได้ก็พอ"
ทำบ่อยเข้า ก็จะติดเปิดนิสัย
หรือ นิสัยขององค์กร พัฒนาโปรแกรมที่ไร
ก็ทำตามแบบที่เคยทำกันไปเรื่อยๆ

ปัญหาก็คือ
แล้วเราจะเลิกนิสัยไม่ดี หรือ เริ่มนิสัยดี ได้อย่างไร
อุปสรรคของการเริ่มนิสัยดีๆ ก็คือ postpone หรือภาษาไทยว่า ปัดวันประกันพรุ่ง
อย่างที่ประโยคข้างบนว่า "repeatedly do"
ถ้าไม่เริ่มทำ ก็ไม่มีจุดเริ่มต้น
ส่วนอาวุธที่จะจัดการ นิสัยที่ไม่ดี ก็คือ สติ
(คำถามที่น่าสนใจ องค์กร จะมี สติ ได้ไหม
สติ ของ องค์กร เป็นอย่างไร)

ปิด ด้วยคำคม

“Our habits always occur in the plural, and they belong together,
constituting a style.”
From the point of view of character, our habits make us who we are.

Habits do not wait to be used;
they project themselves into one’s thoughts and behaviors.

เรื่อง Habit มีประเด็นน่าสนใจอีกเยอะ
ควรอ่านเพิ่มเติมอย่างยิ่ง
The Laws of Habit
Tacit knowledge and habit

ห้าเรื่องที่คุณไม่รู้หรอก

สนุกๆ น้อง Wiennat เริ่มต้นแล้ว

1. งานแต่งงานผม ผมแจก card เชิญไป 2 ใบ
เมื่อรวมกับที่ภรรยาแจกแล้ว รวมเป็นจำนวนทั้งสิ้น 42 ใบ
แถมมีข้อความใน card ระบุว่า "งดรับเงินช่วย"

2. ต่อเนื่องจากข้างบน
ผมพบรักกับภรรยาผมทาง net ครับ
บอก site ก็ได้ thaimate.com
(อันนี้อายสุดๆ)

3. ตอนสมัยเรียน ผมเคยโดนครูตบหน้า 2 ครั้ง
ครั้งแรกใน lab วิชาวิทยาศาสตร์ สมัย ม. 2 มั้ง
สาเหตุ ใส่น้ำแข็งลงใน beaker ไม่ตรงตามลำดับ
ส่วนครั้งที่สอง ตอนที่เรียนปีหนึ่งที่เกษตรศาสตร์
ห้อง lab เคมีอีกเหมือนกัน
เหตุการณ์ทำนองเดียวกับคือ ลำดับไม่ถูกต้อง

ตบไม่แรงหรอก แต่ก็ทำให้เกลียดการเรียนการสอน "ถาวร"

สำหรับตอนนี้สิ่งที่น่าสนใจ ก็คือ
อะไรทำให้ครูสองคนนั้น break down
วิธีพูด สีหน้า แววตา

4. สมัยเด็กๆ ลูกพี่ลูกน้องผม เป็น ผู้รักษาประตู ทืมมหาวิทยาลัยเกษตร
ผมก็เลยถูกฝึกให้เป็นผู้รักษาประตู ตั้งแต่ ป. 4
ส่งผลให้ทักษะการมองลูกกลมๆที่ลอยอยู่ในอากาศดีเป็นอย่างยิ่ง
(ถ้ามีการแข่งบอล ภายในของ blognone เมื่อไร
ขอเป็น goal)

5. ตอนเรียนปีสอง มีเพื่อนอักษรเอกละคร คนหนึ่งมาชวนไป
try out เป็น คุณเข้ม (หนังสือเรื่อง ปุลากง)
เสียดายที่มองตัวเองออกว่าความสามารถไม่ถึง
ก็เลยไม่ได้ไป
(ไม่งั้นเสนาหอย คงมีคู่แข่งแล้ว)

กระจายไปให้คนอื่นๆบ้าง
(เอ่อ ใครอ่าน blog ผมบ้างนี่)
RerngRit
Ziddik
OHM
Prach Pongpanich
Pittaya

Ninety-nine Lisp Problem #P07

วันนี้นั่งทำโจทย์ข้อที่ 7, ในแง่ของ clisp กับ erlang
ข้อนี้ไม่ยากนัก แต่ในแง่ของ haskell แล้ว program ออกมาไม่สวยนัก
ก็เลย mail ไปถามใน mailing list ของ haskell ดู
ซึ่งก็ได้ผล มีคนเก่งๆมาช่วยไขความกระจ่าง
ถือเป็น mailing list ที่น่าประทับใจอันหนึ่ง

ลองดูโจทย์

P07 (**) Flatten a nested list structure.
Transform a list, possibly holding lists as elements into a `flat' list by replacing each list with its elements (recursively).

Example:
* (my-flatten '(a (b (c d) e)))
(A B C D E)

Hint: Use the predefined functions list and append.

CLisp
ใช้ append ในการ ต่อ list 2 อันเข้าด้วยกัน

(defun my-flatten (lst)
  (cond ((not (listp lst)) (list lst))
        ((null lst) nil)
        (t (append (my-flatten (car lst))
                   (my-flatten (cdr lst))))))

Erlang
erlang ก็ใช้วิธีตามแบบ lisp มาติดๆ
แต่ด้วยการใช้ guard + pattern matching เข้ามาช่วย
ทำให้ดูง่ายกว่า clisp

-module(p07).
-export([flat/1]).

flat([]) -> [];
flat(X) when atom(X) -> [X];
flat([H|T]) -> flat(H) ++ flat(T).

Haskell
ข้อนี้ haskell ไม่สามารถทำตรงๆได้
เนื่องจาก type system ของ Haskell
ไม่สามารถกำหนด type nested array แบบนี้ได้

[1,2] type คือ [a]
[1,[2,3]] type คือ [[a]]
[1,[2,[3,4],5]] type คือ [[[a]]]

จากโจทย์ จะเห็นว่า list มันจะซ้อนกันกี่ชั้นก็ได้
ทำให้ไม่สามารถ declare type ได้

ถ้าจะแก้โจทย์นี้ ก็ต้องเปลี่ยน structure ของ list ก่อน
โดย declare เป็น abstract data type ขึ้นมาก
จาก
[1,[2,[3,4],5]]
ให้เป็น
[E 1, S[E 2, S[E 3, E 4], E 5]]

ตัว data type เรา declare แบบนี้

data Store a = E a | S [Store a]
             deriving (Show)

จากนั้นก็เขียน function

flat :: [Store a] -> [a]
flat [] = []
flat ((E x):xs) = [x] ++ flat xs
flat ((S x):xs) = flat x ++ flat xs

จะเห็นว่ามันยืดยาวไม่สวยงาม
ผมก็เลยเขียนไปถามใน mailing list
ลองอ่านที่เขาตอบมาดู
flatten a nested list
ผมชอบ solution ที่ Conor McBride ตอบมากสุด
ทำให้รู้ด้วยว่า list มันเป็น monadic structure ด้วย

flat1 :: Store a -> [a]
flat1 (E a)   = return a
flat1 (S xs)  = xs >>= flat1 

magic อยู่ที่ function >>=
ซึ่งถ้าไปดูนิยามมันใน library ดู จะเห็นนิยามมันเป็นแบบนี้

instance Monad [ ] where
    (x:xs) >>= f = f x ++ (xs >>= f)
    []     >>= f = []
    return x     = [x]
    fail s       = []