ประเด็นที่ผมประทับใจสำหรับกระบวนการเล่นสกีน้ำ ก็คือวิธีการหัดเล่น
ผมชอบความรู้สึกตอนหัด ที่ค่อยๆมีแบบฝึก จากง่ายไปหายาก
ในแต่ละ step จะมีโจทย์ให้เราแก้แค่ไม่กี่เรื่อง
ทำให้เราสามารถค่อยๆ step ขึ้นไป,
รู้สึกถึง achievement
ซึ่งกลายมาเป็นตัวล่อหลอกที่ทำให้เราอยากเล่นแบบที่ยากขึ้นไปอีก
สมัยผมหัด ขั้นตอนการหัดโดยคร่าวๆ จะเป็นแบบนี้
- นั่งเล่น
เป็นการเริ่มต้นเรียนวิธีที่เชือกดึงตัวเรา, เรียนรู้ว่าเส้นทางที่วิ่งเวลาเข้าโค้ง
ควรจะรักษาเส้นทางอย่างไรให้เชือกตึงตลอดเวลา ไม่เช่นนั้นจะเกิดอาการกระชากอย่างแรงได้ - สกีสองขา
การหัดจะเริ่มจากการ start โดยการนั่งออกไป (เนื่องจากเรานั่งเป็นแล้ว ขั้นนี้เลยไม่ยากแล้ว)
จากนั้นระหว่างทางก็ให้พยายามยืนขึ้นให้ได้
ความยากก็คือ ตอนยืนขึ้น กับการเข้าโค้งในลักษณะยืนครั้งแรก - สกีสองขาแต่ถอดทิ้งระหว่างทาง 1 อัน
ลดความยากของการออก start ด้วยขาเดียว โดยการออก start สองขา
จากนั้นพอยืนได้ ก็ให้ค่อยๆทอดทิ้งขาที่ไม่ถนัดทิ้งไป แล้วก็นำเท้าไปวางไว้หลังเท้าที่ใส่สกีไว้
ความยาก จะอยู่ตรงอาการเก้ๆกัง ของการถอดกับการการวางเท้า
เพราะพอถอดเสร็จแล้ว ระหว่างที่ขาที่ลอยยังไม่ได้วางลงไป, balance มันจะเสียได้ง่าย - สกีขาเดียว
ยากตอนออก start, เพราะพวกนั่งกับพวกสองขา เราสามารถออก start โดยการนั่งรอบนทางวิ่งบนบกได้
แต่พวกขาเดียว ต้องนั่งบนระเบียงไม้ จากนั้น เมื่อเชือกเริ่มดึงก็ต้องทิ้งตัวลงจากระเบียงไม้ในจังหวะที่เหมาะสม - wakeboard อันนี้ผมไปไม่ได้เล่น wakeboard ของแท้นะ ของมันแพง สมัยก่อนไม่มีของส่วนกลางให้เล่น
แต่เคยเล่น อันที่แบนๆ เล็กๆ , ความยากก็คือ มันลื่นชิบเป๋งเลย
หัดใหม่, เจอทางที่มีพริ้วคลื่นๆเล็กๆ ก็ตกน้ำป๋อมแป๋มแล้ว
นึกเปรียบเทียบกับสายอาชีพเราแล้ว
process การหัดสกีน้ำ จากขั้น novice -> intermediate
มันมีแต่ความสนุก, ความท้าทาย กับ เอาอีกๆ
ส่วน process การหัด J2EE จาก novice -> intermediate
มันมีแต่ความมึนงง, สับสน, อุปสรรคที่ทำให้ท้อถอย, กับคำพูดในหัว "เอ๊ะเรามาถูกสายอาชีพหรือเปล่า"
5 comments:
พอดีผมไม่เคยจับ java
ถามกันตรงๆ คุ้มมั้ยครับกับการลงแรงอยู่กับ j2ee ?
ถ้าไงเขียน blog อธิบายข้อดีทั้งหลายก็ได้ครับ :)
แค่อยากได้มุมมองจากผู้มีประสบการณ์ครับ
อ่านแล้วเหมือนฟังครูสอนเล่นเลยครับ
พอถึงย่อหน้าสุดท้าย (พี่ก็ช่างเอามาเทียบกันเนอะ)
ชักเริ่มคิดแบบเดียวกันเลย - -"
ปล."...รักษาเส้นทางให้เชือกตึงตลอด ไม่งั้นเจอแรงกระชาก..."
ใช่เลยพี่ ทุกวันนี้นั่งรถไฟฟ้าจากราชเทวีเลี้ยวเข้าสถานีสยาม
ผมยังหลอนๆ มันมุมเดียวกันกับบึงตะโก้เป๊ะเลย
มีแอบเอี้ยวตัวออกนอกโค้งด้วย
(ตอนนี้ยังถูสบู่ที่กลางหลังไม่ได้เลยครับ) T_T
แหม่เรามาตั้ง outdoor group กันดีกว่าเล่นทุกอย่างเลย
jee เนี่ยมันไม่ได้เลวร้ายขนาดนั้นนะ เมื่อก่อนสักสามสี่ปีที่แล้วน่ะน่ากลัว ตอนนี้น่ารักขึ้นเยอะ
roof: ผมใส่สีตีไข่เล็กน้อย ให้มันดูน่ากลัว
ขอนินทาเล็กน้อย, EJB3 ผมทดลองทำ tutorial ตามแล้วมันหลับก่อน (ขยายความเล็กน้อย ที่หลับ เพราะรู้สึกว่ามันไม่มีอะไรใหม่ เมื่อเทียบกับการทำด้วยวิธีอื่น)
แหม่พี่เจ็บสีข้างเลยผม
วันนี้ดูกบนนอกกะลาเรื่องแข่ง ไตรกีฬา คิดถึงพี่ขึ้นมา
เล่นไปได้ไงโอ่ย จริงๆมันควรจะเล่นเป็นผลัดนะพี่แบบมวยปล้ำ
Post a Comment