อันเนื่องมาจากการเดิน

เห็น bact' เขา post เรื่องเดินเล่นทองหล่อตอนดึกแล้ว
ขอร่วมเล่าบ้าง

เนื่องจากบ้านผมอยู่ไกล้ที่ทำงาน ระยะทางแค่ 1.2 km
ดังนั้นการไปทำงาน ส่วนใหญ่ก็จะใช้การเดินเท้า
เส้นทางที่เดินไปก็เป็นเส้นทางธรรมดาๆในกรุงเทพนี่แหล่ะ
ใครที่ไป เมเจอร์รัชดาบ่อยๆ เส้นที่ว่านี้ ก็คือเส้นที่เลียบลานจอดรถของเมเจอร์

ในแต่ละฤดูบรรยากาศการเดินก็จะต่างกันไป
ช่วงหน้าฝน เป็นหน้าที่ชุ่มฉ่ำหน่อย บรรยากาศมัวๆฉ่ำฝน
มันจะให้ความรู้สึกเหงาๆดี เดินแล้วได้อารมณ์
สมัยที่ยังไม่มีลานจอดรถเมเจอร์
พอฝนตกหนักได้ที่ ก็จะมีบรรดาลูกปลากระดี่
กับปลานิล อพยพออกจากหนองน้ำข้ามฟุตบาต
ไปลงที่ท่อระบายน้ำ
พอปลายหน้าฝน ดอกโสนก็จะบานเต็มไปหมด

พอถึงหน้าหนาว หน้านี้เป็นหน้าดอกไม้บาน
ดอกดาวเรืองที่ปลูกตามทางเดิน ก็จะแข่งกันออกดอก
สีเหลืองส้ม ตัดกับฟ้าใสดี
ที่ชอบมากในหน้าหนาว ก็คือลม
ปกติเราจะมองไม่เห็นการเคลื่อนไหวของลม
แต่เส้นทางที่ผมเดิน มันมีต้นมะขามเทศอยู่ช่วงหนึ่ง
พอช่วงหน้าหนาว ใบมันจะร่วงลงมา
ทำให้เวลาเดินผ่านแล้ว เราจะมองเห็นความเคลื่อนไหวของลม
บางทีมันจะเดินไปกับเรา บางทีก็วิ่งสวน
บางครั้งก็หมุนวนเล่น

หน้าร้อน เป็นหน้าที่ไม่น่าเดินสักเท่าไร
แต่ไอร้อนที่รมผิว มันก็ทำให้นึกถึงช่วงวัยเด็กของเรา
(ปิดเทอมหน้าร้อน)
พอถึงช่วงปลายหน้าร้อน
่ช่วงนี้ก็เป็นช่วงที่กิ่งอ่อนเริ่มแทงยอดออกมา
ช่วงนี้ต้นไม้จะสวยไปอีกแบบ
(ลำต้นสีดำจากฝุ่น กับใบอ่อนสีเขียวสด)

บรรดาตัวละคร ระหว่างทางก็มี
นกกระจอก, นกเอี้ยงสาลิกา ขาด้วน
อีกา 2 ตัว, นกเขาเล็ก, นกเขาใหญ่
ผมชอบดูพฤติกรรมของนกอยู่แล้ว
ก็เลยมีความสุขกับการได้สังเกตเจ้าพวกนี้

ส่วนตัวละครที่เป็นคนนั้น ผมชอบพี่ที่เป็นคนกวาดถนนของ กทม. มากเลย
เขาไม่ได้แค่ทำให้ถนนสะอาด
แต่เขาเป็นคนปลูกดอกไม้ ดูแลต้นไม้ตามทางเดิน

ปัจจุบันเส้นทางเส้นนี้ คลายเสน่ห์ไปหมดแล้ว
ตั้งแต่ห้างเมเจอร์เทปูน ทำลานจอดรถ
ดอกดาวเรืองหายไป เหลือแต่ดอกพังพวยที่มีความอึดต่อไอร้อนของปูน
ต้นไม้ใหญ่บางต้นถูกตัด คงเพราะกลัวกิ่งหล่นไปใส่รถที่จอดข้างใต้