วันครอบครัว

หลังจากหมกมุ่นกับ project มา 6 อาทิตย์
ผมก็โดยยื่นคำขาดว่า ต้องจัดให้มีวันสำหรับครอบครัว 1 วัน
วันนี้ก็เลยพาลูกและภรรยาไปเที่ยวพิพิธภัณฑืเด็กกัน

ความรู้สึกแรกที่เกิดหลังจากเดินเข้าไป ก็คือ
เฮ้ นี่มันเป็นสถานที่ในฝันสำหรับเด็กๆเลย
มี ทราย, น้ำ, รถ, ฟองสบู่, ของเล่นสารพัดแบบ

เฮ้อ ในที่สุดเมืองไทย ก็มีสถานที่ดีๆให้เด็กสักที
เสียอย่างเดียวคือมันมีจำนวนน้อยเกินไป
แถมยังจำกัดเฉพาะกลุ่มคนที่มีฐานะหรือเวลาพอที่จะพาเด็กมา

ระหว่างที่อยู่ในนั้น ผมก็แอบสังเกตว่าพ่อแม่แต่ละคนเป็นอย่างไรบ้าง
มีที่น่ารำคาญอย่างหนึ่งก็คือ
พ่อแม่ที่ไม่เคารพกฎ
เช่นบริเวณที่ห้ามใส่รองเท้า
ไม่ว่าจะมีป้ายใหญ่แค่ไหน ก็ห้ามพ่อแม่ขี้เกียจถอดรองเท้าไม่ได้
เฮ้อ เราจะคาดหวังอะไรจากเด็กได้หล่ะ
ในเมื่อพ่อปูกับแม่ปูเป็นกันเอง

ส่วนเด็กๆนี่ มีพลังเหลือเฟือจริงๆ
พ่อแม่ทีี่มาด้วย ส่วนใหญ่จะแพ้แรงเด็กๆทั้งนั้น
ภาพที่เห็นก็คือ พ่อแม่นั่งตาลอยมองดูลูกเล่น
หรือไม่ถ้ามากันทั้งพ่อและแม่
ก็จะมีภาพพ่อแอบนั่งหลับ
(เข้าใจนะ นอนน้อยแล้วมาเล่นกับลูกนี่มันง่วงสุดๆเลย)