คิดถึง

เมื่อก่อนบ้านผมมีหนูมาอาศัยอยู่ด้วยเยอะมาก
ดักจับกันไม่หวาดไม่ไหว
อยู่ๆมา หนูก็เริ่มหายหน้าหายตาไป
โดยไม่มีใครเฉลียวใจ

มีอยู่วันงูหลามเลื้อยเข้ามานอนเล่นหน้าบ้าน
(บ้านอยู่แถว major รัชโยธิน)
ด้วยความเป็นห่วงกลัวว่างูจะมาหยอกรัดลูกชายผมเล่น
งูเลยต้องย้ายออกไป
ก็เลยโทรแจ้งให้เจ้าหน้าที่มาค้นย้าย
ยามที่อยู่ตรงข้ามบ้านแนะนำให้โทรไปแจ้งที่ศูยน์นเรนทร
ฟังชื่อศูนย์แล้วนึกถึงภาพ หน่วย swat ก็เลยเปลี่ยนใจโทรไป
"ร่วมด้วยช่วยกัน" แทน
ได้ผล เขาประสานงานแจ้งให้ อปพร. (อาสาสมัครป้องกันภัยพลเรือน) มาจัดการให้



ผ่านไป 2 เดือน เริ่มรู้สึกคิดถึงเจ้างูตัวนั้นแล้ว
เพราะบรรดา หนูๆ ที่เคยเงียบสงบ เริ่มก่อตั้งสมาคมขึ้นมาอีกแล้ว
บางตัวมีวิธีเจาะเข้าบ้านด้วยการมุดเข้ามาทางท่อน้ำทิ้งในห้องน้ำ
ซึ่งต้องเอาหัวดันฝาดักกลิ่นที่ครอบท่อน้ำทิ้งขึ้นมา

เฮ้อ นี่ถ้าไม่ติดลูกชาย
ก็คงจะปล่อย พี่งู ไว้เฝ้าบ้านเหมือนเดิมแล้ว