Friday, December 16, 2005

คนเดินถนน

เมื่อก่อนบ้านผมอยู่ในซอยที่เงียบสงบ
ต่อมามีโรงหนังดังมาตั้งอยู่ปากซอย
ซอยก็เลยกลายเป็นที่ระบายรถ

ถนนซึ่งไม่มีฟุตบาตให้เดิน ก็เลยกลายเป็นที่วัดใจกัน ระหว่างรถกับคน
ผมพบว่าการเดินหันหลังให้รถ
(เดินทางซ้ายของถนน)
ดูปลอดภัยกว่า
เพราะเดินทางขวาทีไร หมิ่นเหม่ต่อการ
ถูกชนเหลือเกิน

คนขับรถส่วนใหญ่ จะไม่สนใจคนเดินเท้า
ไม่ใช่ว่าเขาเป็นคนไม่ดีแต่อย่างไร
เพียงแต่ "ไม่ใส่ใจ" เท่านั้น
เมื่อไม่ใส่ใจ การขับรถตะบึงผ่านคน
จึงเป็นเรื่องปกติ
การพุ่งรถเข้ามาไกล้ ก่อนที่จะหัดหลบ
ออก ก็เป็นเรื่องปกติ

เท่าที่สังเกตดู คนที่ขับรถแบบนี้
ไม่ได้เป็นเฉพาะเจาะจงที่กลุ่มใด
คือเป็นมันหมด
ไม่ว่า วัยรุ่น ชาย หญิง แก่ หัวหงอก
คนขับรถให้เจ้านาย
คนหล่อ คนไม่หล่อ
สวย หรือ ไม่สวย

แต่ที่เหมือนกันหมด ก็คือแววตา
หรือสีหน้า ที่ไม่รับรู้การมีตัวตนของคนเดินถนน

Related link from Roti

1 comment:

bact' said...

ถ้าซอยมันเล็ก ๆ หรือว่าไม่เคยไปแถวนั้นมาก่อน ผมก็อาจจะเป็นนะ

แบบว่าตอนนี้ทั้งโลกของฉันมีแค่ถนนข้างหน้า และภารกิจกู้โลกของฉันคือ พาเจ้ารถคันนี้ออกไปให้ได้อย่างปลอดภัย (..แค่นี้ก็จะแย่แล้ว) อารมณ์แบบนอย ๆ กดดัน ๆ หวาดระแวงตลอดเวลา (กลัวชน กลัวขับเลย กลัวมอไซด์ กลัวไปไม่ทัน กลัว... อาจจะลืมไปเลยว่าถนนนี้มันมีคนเดินอยู่ด้วย)

เคยเห็นคนขับรถวนแถวสยาม ตาไม่ได้มองคนเดินข้ามไปมาเลย มัวแต่มองหาที่จอดรถไง (เค้าอาจจะรีบ) แล้วถนนแถวสยามก็นะ ทั้งรถทั้งคนสารพัด นอกจากจะไม่มีไฟเขียวไฟแดงแล้ว ยังมีหลืบ ๆ ให้โผล่มาตกใจได้ตลอด